Hoe ik talent voor het leven kreeg - Rodaan Al Galidi


Op 14 januari verschijnt de nieuwe roman van Rodaan Al Galidi. Een roman over mensen die zijn onderworpen aan wetten en regels.

 

Allemaal wachten ze, vaak jarenlang, tot hun leven opnieuw kan beginnen, en dat doen ze op hun eigen manier - de een al wat lijdzamer dan de ander. Rodaan Al Galidi putte voor deze roman uit zijn eigen ervaringen als asielzoeker.

 

Semmier Kariem vlucht uit Irak. Zeven jaar van honger, verdwalen en angst later landt hij op elf februari om negen uur - of was het om elf uur op negen februari - op Schiphol. In de chaos van die eerste dagen in Nederland kan hij zich het precieze tijdstip niet meer herinneren. Hij vraagt asiel aan.

 

Wat hij niet weet is dat hiermee het langste wachten van zijn leven begint, in het asielzoekerscentrum, een wachtkamer die hij deelt met vijfhonderd anderen. Intussen bestudeert Semmier het land waar hij misschien ooit deel van uit mag maken, maar ook al verblijft hij er nu, hij blijft een buitenstaander.

 

'Nederland had mij drie dingen geleerd: niet meer respect hebben voor Europa dan voorzichtigheid. Een nette leugen is beter dan de rommelige waarheid. En ik kende nu het verschil tussen een omafiets en een vrouwenfiets.'

 

isbn: 9789491921209 · hardcover - 472p. · Prijs: 24,95 - uitgeverij Jurgen Maas