Recensie: De Oxymorontheorie - Pieter Aspe
In november 1991 werkte Pierre Aspeslag als conciërge in de Heilig Bloedkapel in Brugge. Een paar keer in de maand sprak hij af met een goede vriend om samen een Duvel te drinken en te praten over o.a. boeken.
In hun gesprekken passeerde de hele wereldliteratuur de revue. Zijn vriend was al tien jaar aan een boek aan het werken, dat maar niet af raakte. Pierre en zijn vriend gingen een weddenschap aan voor een bak Duvel. Ze gaven elkaar een jaar de tijd om een boek te schrijven.
Eén jaar later, november 1992, was zijn vriend er niet in geslaagd om een boek te schrijven. Maar Pierre had zijn boek af met als titel ‘De Oxymorontheorie’. Maar Pierre deed er niets mee, het manuscript verdween in een la bij hem thuis, maar de schrijver in hem is dat moment wel ontwaakt.
Enkele jaren later schreef hij in de tuin van de Heilig Bloedkapel de eerste hoofdstukken van ‘Het vierkant van de wraak’, zijn allereerste misdaadverhaal met hoofdinspecteur Van In in de hoofdrol. Zo is Pieter Aspe geboren.
Vorig jaar haalde Pieter het manuscript van de Oxymorontheorie van onder het stof en overhandigde het aan uitgeverij Manteau, die besliste het boek uit te geven.
‘De Oxymorontheorie’ is het verhaal van Pieter De Klerk. Pieter is een veertiger en woont in Brugge. Hij is een bewust werkloze, die ondanks zijn afkeer van het leven, van schoonheid houdt. Al vanaf zijn 17de heeft hij een hypothese bedacht en een experiment opgezet. Al jaren is hij op zijn eentje met een experiment bezig dat een antwoord moet bieden op die ene vraag : is er leven na de dood? En als er leven is na de dood, kunnen we er dan bij leven al een glimp van opvangen?
Wat De Klerk al jaren in stilte en minutieus aan het onderzoeken is, krijgt opeens aandacht van anderen. Op een dag wordt Pieter aangesproken door Doré Rosenbaum, een medewerker van ALLCORP. De multinational ALLCORP heeft een groots experiment opgestart en is zeer geïnteresseerd in zijn onderzoek en zijn bevindingen. Hun doel is het eeuwige leven mogelijk maken. Alleen is dat eeuwige leven niet voor iedereen weggelegd.
Doré biedt Pieter een fiks pak geld aan om mee te werken. Maar Pieter is niet van plan om de baan, waarvan hij niet weet voor wie hij werkt en wat er van hem verwacht wordt, aan te nemen. Maar voor hij het weet zit hij gevangen in een web waaruit hij niet kan ontsnappen…
Als we de naam Pieter Aspe horen, denken we aan de spannende misdaadverhalen van Aspe met Pieter van In in de hoofdrol. ‘De Oxymorontheorie’ daarentegen is geen misdaadverhaal maar een roman.
De roman vertelt het verhaal over Pieter De Klerck die op zoek gaat of er leven is na de dood. Zijn vriend Johannes heeft na de dood van Pieter een biografie geschreven aan de hand van het dagboek van Pieter, dat hij na zijn dood gevonden heeft.
De Aspe-fans zullen bij het lezen van deze roman ieder een verschillende mening hebben. Want deze roman is niet vergelijkbaar met de andere boeken van Pieter Aspe. Ik heb er in ieder geval van genoten!
Naar mijn mening is het echt zonde dat deze debuutroman bijna 25 jaar in de kast gelegen heeft. Het is een prachtig filosofisch verhaal dat ondanks het feit dat het verhaal bijna 25 jaar geleden geschreven is, nog altijd overeind blijft.
Hopelijk mogen we nog zo eens een pareltje in dit genre verwachten Pieter!
ISBN; 9789022331682 - Paperback - 336 blz. - Prijs: € 21,99 - Uitgeverij: Manteau/ Aspe NV